چهارده معصوم

حضرت محمد(ص)

خشم، ايمان را تباه مي كند، همانگونه كه سركه، عسل را
از ستم کردن بپرهیزید که دلهای شما را ویران میکند.
از ظلم کردن بپرهیزید که آن، ظلمت های روز قیامت است.
خشم خداوند بر ان كه به كسي ستم ميكند كه ياوري جز خدا نمي يابد، سخت است.

امام صادق(ع)

وقتي به يكي از شماها غضب عارض شد، بگويد: « به خدا پناه مي برم از شر شيطان رانده شده»، غضب وي فرو مي نشيند.
ستمگر و یاری دهنده او و کسی که به ستم او راضی باشد، هر سه در ستم شریکند.

امام علی(ع)

بر شيطان پيروز گشته كسي كه بر خشم خود غالب شود.
هر كه به خويشتن ستم كند به ديگران، بيشتر ستم كند.
قوي ترين مردم كسي است كه بردباري، بر خشم خود چيره شود.
خشم، نوعي جنون است، زيرا كه صاحب ان پشيمان خواهد شد و اگر پشيمان نگردد، جنون او شديد و قوي است
كسي كه خشم و شهوتش بر او غالب آيد، او در زمره بهايم و چهارپايان است.
عقلي كه از حكمت برخوردار نيست، عقلي است كه در زنجير غضب و شهوت گرفتار است.
هر كه مالك خشم خويش نباشد، مالك خرد خويش نخواهد بود.
پيروز شود شيطان بر كسي كه خشمش بر او مالك و مسلط گردد.
از خشم بپرهیز که آن از سپاهایان بزرگ شیطان است.
آغاز كننده ستم، در قيامت انگشت به دندان ميگزد.
هر که طاعت خدا را فرو گذارد. به خود ستم کرده است.
سرکشی و ظلم،انتقام های الهی را جلب میکند.
هر که ستم کند، عمرش شکسته میشود.
بر اثر ستم، نعمت ها از بین میرود.
همانا ستمگری و دروغگویی، دین و دنیای آدمی را تباه می سازد.

امام باقر(ع)

اما ظلمی که خداوند عزوجل از آن صرف نظر نمی کند، دیونی است که مردم به گردن یکدیگر دارند.